قانون مناقصات چند ماده دارد و با هدف برگزاری هر چه بهتر فرایند مناقصات مشتمل بر سی ماده می شود. این قانون با هدف تعیین روش و مراحل برگزاری مناقصات نوشته شده است و کاربرد آن برای معاملاتی است که با رعایت این قانون صورت می گیرد.
این قانون مشتمل بر سی ماده و ده تبصره است که در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیست و پنجم فروردین ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامیتصویب شده و در تاریخ ۳/۱۱/۱۳۸۳ با اصلاحاتی در بند (ب) ماده (۱) و بند (ب) ماده (۲۸) و ماده (۳۰) و حذف بندهای (د)، (هـ) و جزء (۳) بند (ز) ماده (۲۸) به تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسیده است. در ادامه این مقاله با سایت مزایدات و مناقصات هزاره همراه باشید.
کلیات قانون مناقصات
در فصل اول قانون مناقصات که به بررسی کلیات آن می پردازد؛ ۳۰ ماده مورد بررسی قرار گرفته است که به شرح زیر است:
ماده ۱ – کاربرد : این ماده کاربرد قانون مناقصات را بیان می کند.
الف- این قانون با هدف تعیین روش و مراحل برگزاری مناقصات به تصویب می رسد و تنها در معاملاتی که با رعایت این قانون انجام میشود، کاربرد دارد.
ب- قوای سهگانه جمهوری اسلامی ایران اعم از وزارتخانه ها، سازمانها و مؤسسات و شرکتهای دولتی، مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، بانکها و مؤسسات اعتباری دولتی و غیره وظیفه دارند که در برگزاری مناقصات خود این قانون را رعایت کنند.
ماده ۲- تعاریف : در این ماده به تعاریف آنچه در مناقصات می آید؛ اعم از واژگان مختلف و غیره پرداخته می شود.
ماده ۳- طبقه بندی معاملات : معاملات در این ماده به لحاظ نصاب یا قیمت معامله در سال ۱۳۸۲ به سه دسته معاملات کوچک، معاملات متوسط و بزرگ تقسیم بندی می شوند که معاملات کوچک در این سال، کمتر از بیست میلیون ریال بوده، معاملات متوسط، بیش از سقف مبلغ معاملات کوچک بوده و از ده برابر سقف ارزش معاملات کوچک بیشتر نیست و معاملات بزرگ مبلغ برآورد اولیه آنها بیش از ده برابر سقف ارزش مبلغ معاملات کوچک است. وزارت امور اقتصادی و دارائی وظیفه دارد تا نصاب معاملات را در ابتدای هر سال بر اساس شاخص بهای کالا و خدمات اعلام شده توسط بانک مرکزی، برای تصویب به هیات وزیران پیشنهاد کند.
ماده ۴- طبقه بندی انواع مناقصات : در این ماده مناقصات از نظر مراحل به مناقصه یک مرحله ای و دو مرحله ای و از نظر روش دعوت مناقصه گران به مناقصه عمومی و مناقصه محدود تقسیم بندی شده است.
ماده ۵- کمیسیون مناقصه : کمیسیون مناقصه بر اساس مناقصات مختلف متشکل از چند عضو است که با توجه به نوع سازمان متغیر است.
ماده ۶- وظایف کمیسیون مناقصه : در این ماده به بررسی مهم ترین وظایف کمیسیون مناقصه پرداخته می شود.
ماده ۷- هیأت رسیدگی به شکایات: این هیات با هدف رسیدگی بهتر به شکایات مناقصه گران و مناقصه گزاران تشکیل می شود.
ماده ۸- وظایف هیأت رسیدگی به شکایات: در این ماده وظایف هیات رسیدگی به شکایات مورد بررسی قرار می گیرد.
ماده ۹- فرایند برگزاری مناقصات: فرایند برگزاری مناقصات شامل چندین مرحله است که در این ماده به صورت کامل به آن پرداخته می شود.
ماده ۱۰- تأمین منابع مالی : پیش بینی مالی معاملات دستگاه های مختلف و قید آن در اسناد مناقصه در این ماده بررسی شده است.
ماده ۱۱- روش های انجام مناقصه : روش های انجام مناقصه در انواع مناقصات کوچک، متوسط و بزرگ در این ماده به صورت کامل تشریح شده است.
ماده ۱۲- ارزیابی کیفی مناقصهگران : در زمینه ارزیابی کیفی مناقصه گران نکاتی باید در نظر گرفته شود که در این ماده مورد بررسی قرار گرفته است.
ماده ۱۳- فراخوان مناقصه : برای مناقصه نیاز به اعلام یک فراخوان از سوی سازمان برگزار کننده مناقصه است که این فراخوان باید شامل چند مفاد به شرح این ماده باشد.
ماده ۱۴- اسناد مناقصه : اسناد مناقصه شامل ۱۲ سند است که باید به صورت یکسان به همه داوطلبان تحویل شود.
ماده ۱۵- ترتیب تهیه و تسلیم پیشنهادها : نحوه تهیه و تسلیم پیشنهاد نیز دارای ترتیب خاصی است که در این ماده به مراحل آن پرداخته شده است.
ماده ۱۶ـ شرایط تسلیم و تحویل پیشنهادها : در این ماده به بررسی شرایط تحویل پیشنهادات مناقصه گران پرداخته شده است.
ماده ۱۷- توضیح و تشریح اسناد : توضیح و تشریح اسناد مناقصه و نحوه ارائه این توضیحات در این ماده تشریح شده است.
ماده ۱۸- گشایش پیشنهادها : مرحله بازگشایی پیشنهادات در مناقصات،در این ماده مورد بررسی قرار گرفته و مراحل آن نیز طبقه بندی شده است.
ماده ۱۹- ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها: مناقصه گزاران در مناقصات دو مرحله ای وظیفه این ارزیابی را دارند و باید نتیجه آن را به مناقصه گران اعلام کنند.
ماده ۲۰- ارزیابی مالی و تعیین برنده مناقصه : در زمان ارزیابی مالی مناقصه گزار شرکت کننده ای را مناسب اعلام می کند که مناسب ترین قیمت را اعلام کرده باشد. برنده دوم هم درصورتی اعلام می شود که تفاوت قیمت پیشنهادی وی با برنده اول، کمتر از مبلغ تضمین باشد.
ماده ۲۱- انعقاد قرارداد : این قرارداد میان مناقصه گزار و برنده مناقصه منعقد می شود و باید پیش از پایان مدت اعتبار پیشنهادات بسته شود.
ماده ۲۲- شرایط ارسال اسناد و مکاتبات: ارسال مکاتبات یا اسناد مرتبط با مناقصه موضوع ماده (۲۰) این قانوندرصورتی معتبر است که فرستادن آن جز در موارد تغییر نشانی یا محل قابل تصدیق باشد؛ مانند پست سفارشی، تلگرام، تلکس و نظایر آن.
ماده ۲۳- مستند سازی و اطلاع رسانی: دولت وظیفه دارد تا اطلاعات مورد نیازی را که در این ماده آمده است در طول مدت یک سال بانک اطلاعات و پایگاه ملی مناقصات را ایجاد کرده و این اسناد را در آن ثبت و نگهداری کند.
ماده ۲۴- تجدید و لغو مناقصه: مناقصه در شرایطی تجدید می شود که در این ماده به بررسی آن پرداخته شده است.
ماده ۲۵- نحوه رسیدگی به شکایات : در صورتی که مناقصه گران شکایاتی از هر کدام از مراحل برگزاری مناقصه داشته باشند؛ می توانند بر اساس مفاد این قانون شکایات خود را تنظیم کنند.
ماده ۲۶- نحوه برگزاری مناقصه محدود: مناقصه محدود با رعایت مواد ۴ و ۱۳ در مواردی خاص برگزار می شود که در این ماده قید شده است.
ماده ۲۷- ترک تشریفات مناقصه: در مواردی که انجام مناقصه براساس گزارش توجیهی دستگاه مناقصه گزار به تشخیص یک هیأت سه نفره مرکب از مقامات مذکور در ماده (۲۸) این قانون امکان پذیر نباشد، می توان معامله را به روش دیگری انجام داد.
ماده ۲۸- ترکیب هیأت ترک تشریفات مناقصه : ترکیب هیات ترک تشریفات مناقصات در این ماده ذکر شده است.
ماده ۲۹- موارد عدم الزام به برگزاری مناقصه: در برخی از موارد الزامی به برگزاری مناقصه نیست و دستگاه های اجرایی می توانند بدون انجام تشریفات مناقصه، معامله مورد نظر را انجام دهند. این موارد در بند ۲۹ قید شده است.
ماده ۳۰- نسخ قوانین: از زمان تصویب این قانون تمامی قوانین و مقررات مغایر دستگاه های زیر مجموعه این قانون منسوخ می شود.
پیشنهاد مطالعه : اگر به دنبال مناقصات جدید هستید « مناقصه های روز کشور » را در پایگاه اطلاع رسانی هزاره دنبال کنید.